Voetbal

De kans op een blessure daalt wanneer een voetballer meer ervaring heeft. Spelers met minder ervaring, hebben vaak een minder goeie fysieke fitheid. Daarnaast kunnen ervaren spelers reeds beter gevaarlijke situaties, zoals tackelen, inschatten en hier adequaat op reageren. Twee derde van de blessures zijn van traumatische aard, waarvan de meerderheid voort komt uit contact met een andere speler. Onervaren spelers herkennen het gevaar vaak niet tijdig of helemaal niet, waardoor ze zich niet kunnen aan passen aan de situatie.

De meeste blessures vinden plaats wanneer het wedstrijdseizoen terug begint. Men veronderstelt dat de spelers dan, zowel fysiek als psychologisch, nog niet in optimale conditie zijn. Additioneel komen er meer blessures voor tijdens de laatste 15 minuten van elke speelhelft door het optreden van vermoeidheid.

Tijdens een wedstrijd heeft een speler 4-6 keer meer kans op het ontstaan van een blessure. Aanvullend is het belangrijk rekening te houden met voldoende recuperatie tijdens de wedstrijden, gezien een te korte recuperatieperiode ook het blessurerisico doet stijgen. Ook te veel matchen kunnen zorgen voor een verminderde motivatie bij de spelers dewelke resulteert in een mentale drop waardoor ook hier de kansen op een blessure groter worden.

Bijna 2/3^e van de blessures zijn traumatisch van aard, waarvan de meerderheid voort komt uit contact met andere spelers. Negenenzestig procent (69%) van deze contact blessures komen voort uit een tackle. De voetbalregels straffen deze tackles wel af, maar de spelers falen soms om steeds deze regels te volgen. Een goeie educatie omtrent de regels van het spel wordt aangeraden.

De fysieke stress is beduidend hoger bij spelers met een traumatisch letsel. De fysieke stress wordt gezien als de duur van de training en wedstrijden in combinatie met de rate of perceived exertion (RPE). Bij de RPE werd aan elke speler gevraagd om de globale intensiteit van de training te beoordelen. Ook te weinig slaap of psychologische stress kunnen een negatieve bijdrage hebben.

Verschillende mechanismen zoals tackelen, schoppen, richtingsveranderingen en landen, kunnen bijdragen tot het ontstaan van een blessure. Blessures door tackelen ontstaan doordat spelers onvoldoende snel reageren en tijdens landen door een slechte techniek of contact met een andere speler. Programma’s ter verbetering van neuromusculaire controle, evenwichtstraining, plyometrie, krachttraining en wendbaarheid hebben een preventieve werking op het ontstaan van blessures. Daarnaast is ook het uit voeren van een adequate warming-up van belang. We zien bij kinderen dat er ook meer breuken voort komen door vallen op de grond, waardoor het aanleren van een goeie valtechniek is geadviseerd. FIFA 11+ heeft een preventieprogramma ontwikkeld, dewelke ook is aangepast naar een kinderversie namelijk “FIFA 11+ Kids”. Dit programma bestaat uit 7 oefeningen die al van bovenstaande aspecten bevatten. Zo kan dit bijdragen bij de motorische ontwikkeling van kinderen en mogelijks een preventieve werking hebben.

Sporters met een blessure voorgeschiedenis, hebben een groter risico om een nieuwe blessure op te lopen, het maakt een sporter vatbaarder voor blessures. Men ondervond voor voetbal dat indien atleten een voorgeschiedenis hadden van een blessure de kans op een nieuwe blessure 2,6 keer zo hoog was. Dit herval kwam meestal voort door een te snelle terugkeer gecombineerd met een inadequate revalidatie. Jongeren hebben hierop minder kans dan volwassene spelers, vermoedelijk door minder druk van de omkadering om snel terug te keren naar competitie. Het is daarom wel belangrijk om op vroege leeftijd aan preventie te doen, gezien eens er een blessure optreedt de kans steeds hoger zal zijn op het oplopen van een nieuwe blessure.